 Sokolnictwo słownik
Accipiter - Zbiorcza nazwa dla jastrzębiowatych
Antenaire - Dziczek złapany w okresie od stycznia do marca.
Apel - Stan ptaka, w którym wykazuje ogromną chęć polowania i znakomicie reaguje na nasze prośby.
Astroturf - Wykładzina w rodzaju sztucznej trawki” stosowana na siedziskach celem profilaktyki przeciw grubym łapom.
Aylmeri - Rodzaj pęt wynalezionych przez Guy’a Aylmer. Składają się z dwóch części: szczepek oraz pęt. Szczególnie użyteczne przy sokołach.
Bałwanek - Jest to rodzaj wabidła. Dawniej wypchana skóra ssaka. Symuluje zwierzynę naziemną poprzez ciągnięcie go za sobą na długim sznurku.
Bawon (św.) - Patron sokolników.
Berło - Rodzaj siedziska dla ptaka. Jest to drewniany, okrągły klocek zwieńczony korkiem i umieszczony na pręcie wbijanym w ziemię.
Biały ptak - Jastrząb w wieku powyżej pierwszego roku życia.
Birkut - Bielik.
Blejty - Odchody ptaka drapieżnego.
Blok - Jest to rodzaj berła różniący się od pierwowzoru jedynie tym, iż drewniana część sięga do samej ziemi.
Bramka - Rodzaj wysokiego siedziska do trzymania ptaka na krótko. Składa się z drewnianego stelażu i naciągniętego nań płóciennego ekranu.
Brożek - Rodzaj sieci łowieckich.
Bujanie - Fragment lotu ptaka, w którym zawisa on nieruchomo w powietrzu wykorzystując do tego wiatr.
Bystrzenie - Patrz kukanie.
Cęgi - Tworzy je pierwszy palec wraz z kantakiem.
Cherrug - Patrz saker.
Cholewka - Patrz szczepki.
Chuć - Patrz apel.
Chwal ćwik - Pozdrowienie sokolników.
Cieki - Nogi kuraków (bażant, kuropatwa, pardwa itp.).
Cień - Patrz bałwanek.
Czapeczka - Patrz karnal.
Czapka - Patrz karnal.
Czatowanie - Patrz wyczekiwanie.
Czerwony ptak - Jastrząb w pierwszym, młodocianym upierzeniu.
Czuć bluesa - O ptaku, który dobrze poluje i szybko się uczy.
Czysty ptak - Ptak, który w wyniku długotrwałego układania i zaprawy w polu nabył dużej śmiałości i pewności podczas polowania.
Ćwik - Stary ptak myśliwski, doskonale oswojony i zaprawiony w łowach potrafiący poradzić sobie nawet z czaplami.
Długoskrzydłe - Zbiorowe określenie sokołów.
Dłużec - Linka rzemienna wykrojona z jednego l. zszywana z kilku kawałków skóry. Używany podczas zaprawiania ptaków myśliwskich do łowów, a także do polowań z lataczami i z siecią. Dłużce mierzyły od 12-15 łokci. Umieszczano na nim znaki identyfikujące właściciela ptaka myśliwskiego; obecnie używa się linek alpinistycznych bądź żeglarskich ze sztucznych włókien, które są łatwiejsze w utrzymaniu, trwalsze a co za tym idzie – bezpieczniejsze.
Dosiad - Moment, kiedy ptak sczepia się ze zdobyczą.
Drgubica - Patrz podgrub.
Drut - Patrz telemetria.
Dziczek - Ptak odłowiony z przyrody w pierwszym roku swojego życia. Patrz też dziwok.
Dziwek - Patrz dziczek.
Dziwocza - Rodzaj sieci łowieckich.
Dziwok - Ptak łowczy przed schwytaniem przebywający na wolności, zaprawiony na swobodzie w samodzielnym zdobywaniu łupu, lecz jeszcze przez sokolnika nie ukrócony i nie unoszony. Nazywano tak również ptaki unoszone, lecz ciągle w pierwszym piórze. Czasami odnoszono tą nazwę do sokoła wędrownego.
Dzwoneczki sokolnicze - Kształtu kulistego, mały dostosowany do siły ptaka myśliwskiego, lekki, lecz dźwięczny. Kopułki dzwoneczków wykonywano z twardego srebra, wewnątrz znajdowała się kulka ołowiana. Rzemykiem przywiązywano go do lewej nogi. Ułatwiał znalezienie ptaka po dosiadzie zwierzyny w wysokich trawach, chaszczach lub zasiewach; obecnie używa się różnych stopów metali, np. miedzi, oraz złota.
Feston - Tnące krawędzie dzioba jastrzębia.
Gałęźnik - Młody ptak, który jeszcze nie lata, ale opuścił już pielesz i przebywa w jego pobliżu, skacząc po okolicznych gałęziach.
Falcatio - Patrz sokołowe.
Falconarius - Patrz sokolnik.
Genti - Dziczek złapany pomiędzy marcem a majem.
Gniazdosz - Pisklę, które ostatnie opuściło pielesz.
Gniazdownik - Ptak, którego proces układania rozpoczął się, kiedy był jeszcze pisklęciem.
Gniezdnik - Patrz gniazdownik.
Grube łapy - Choroba ptaków drapieżnych.
Grzęda - Patrz berło.
Hagard - Ptak złapany jako dorosły osobnik lub dziczek odłowiony w okresie pierzenia w drugie pióro.
Herpeswiroza - Wirusowa choroba ptaków drapieżnych błyskawicznie zabijająca ptaka, wywoływana przez wirusy z grupy Herpes.
Hubert (św.) - Patron myśliwych.
Hybryd - Sztuczna krzyżówka dwóch różnych gatunków ptaków drapieżnych.
IAF - (International Association for Falconry) – Międzynarodowe Stowarzyszenie na rzecz Sokolnictwa i Ochrony Ptaków Drapieżnych, które skupia kluby sokolnicze poszczególnych krajów i reprezentuje ich interesy na arenie międzynarodowej.
Imprint - Ptak uwarunkowany na człowieka.
Inbred - Chów wsobny.
Janczarki - Patrz dzwoneczki sokolnicze.
Jangoli - Rodzaj uprzęży stosowanej przez arabskich sokolników do wyrzucania rarogów w kierunku zwierzyny, dzięki czemu nadają im większą prędkość początkową. Podobne urządzenie było stosowane przez hindusów dla jastrzębi.
Jastrzębiarstwo - Patrz sokolnictwo.
Jastrzębiarz - Sokolnik specjalizujący się w polowaniu z jastrzębiami.
Jednodniówki - Pospolita nazwa kurczaków jednodniowych.
Kabłąk - Patrz pałąk.
Kantak - Tylny palec wraz ze szponem.
Kantarek - Szczękowa część karnala lub część głowy ptaka.
Kapa - Patrz karnal.
Kaptur - Patrz karnal.
Kapturek - Patrz karnal.
Karnal - Zasłania oczy ptaka myśliwskiego podczas łowów. W ten sposób pozbawia się go możliwości atakowania zwierzyny, której myśliwy nie chce zdobyć. Zdejmowano kapturek dopiero w momencie, gdy ptak miał zaatakować. Istniały zasadnicze różnice w kroju i kształcie kapturków w różnych okresach i krajach; wyróżnia się obecnie trzy podstawowe koje karnali: arabski, holenderski i indyjski.
Karwasz - Rodzaj tuby z miękkiego materiału nakładanej na rękę, na której nosi się ptaka. Stosowany powszechnie przez arabskich sokolników.
Kikanie - Patrz kukanie.
Klatka szczeblasta - Pomieszczenie ogrodzone prętami drewnianymi i podobnie nakryte, znajdujące się najczęściej na podwórzu, przeznaczone dla ptaków myśliwskich.
Kneflik - Patrz koreczek.
Kogut - Określenie opisujące samca kuraków (np. bażanta).
Kojec - Patrz klatka szczeblasta.
Kominek - Wybieg stosowany przez zające polegający na silnym wybiciu się w górę celem uniknięcia, dosiadu drapieżnika.
Kondycja - (wg M. Cieślikowskiego) To stan fizjologiczny ptaka łowczego umownie określany jego masą (pot. ciężarem). Wyróżniamy cztery podstawowe rodzaje kondycji: łowczą, spoczynkową, pierzeniową i rozrodczą. Każda z nich może być wysoka, średnia lub niska. Kondycja łowcza charakteryzuje się z kolei czterema rodzajami pasji łowieckiej, rozumianej jako nastawienie psychiczne do polowania, czyli chęci gonienia zwierzyny. I tak można tu wyróżnić dużą, średnią i małą pasję łowiecką oraz brak pasji łowieckiej. Każdy sokolnik powinien dążyć do tego, aby jego ptak miał dużą pasję łowiecką w wysokiej kondycji łowczej.
Koreczek - Wykonuje się go na końcu pęt lub rzemyków od karnala poprzez kilkukrotne zwinięcie paska skóry.
Krętlik - Patrz werblik.
Krótkoskrzydłe - Zbiorowe określenie wszystkich jastrzębi.
Kukanie - Huśtanie przez sokoła głową w górę i dół oznajmiające jego zainteresowanie czymś, na co patrzy.
Kura - Potoczne określenie kuropatwy, a także termin opisujący samicę kuraków (np. bażanta).
Lanner - Raróg górski.
Laneret - Samiec raroga górskiego.
Laska - Patrz berło.
Latacze - Rodzaj sieci łowieckich.
Le sacret - (fran.) Patrz tiercelet.
Lotki - Pióra ptaka w skrzydłach, rozmieszczone w kilku (2/3) rzędach.
Łupież - Patrz bałwanek..
Maisz - Patrz maiż.
Maiż - Młody, niedoświadczony jeszcze i mało wprawny w łowach ptak myśliwski.
Maniak - Patrz bałwanek.
Mener - Opiekun psa myśliwskiego.
Martwy szlak - Patrz pokot.
Nadkłucie - Pierwsze pęknięcie skorupki jajka wykonane przez wydostające się pisklę.
Nakrywanie - Ptak rozkładający skrzydła usiłując w ten sposób zasłonić zdobycz lub wabidło przed sokolnikiem. Często takiemu manewrowi towarzyszy krzyczenie.
Napuszczanie - („w pole noszenie”) – kończy czwarty etap układania ptaka myśliwskiego do polowania, oznacza wypuszczenie go na zwierzynę już na łowach.
Nurek - Ptak łowczy, najczęściej sokół, który potrafi podczas ataku na czaplę uniknąć jej nastawionego w górę dzioba i „nurkując” pod nią chwycić od spodu za pierś. Nauczenie tego manewru sokoła uważane było za szczyt doskonałości tresury ptaka
Oblot - Polega na umieszczeniu jeszcze nie latającego pisklęcia w sztucznym gnieździe, a następnie pozwoleniu mu na latanie po okolicy, po czym odłowieniu i rozpoczęciu układania jak dziczka.
Obręcz - Urządzenie stosowane podczas ukracania ptaków drapieżnych, podczas ich układania do łowów, także niekiedy dla ptaków już unoszonych jako miejsce ich spoczynku w sokolarni, sieni czy krużganku. Wykonywane z drewna były zawieszane na sznurze u sufitu.
Odprawa - Część łupu zdobytego na łowach przez ptaka myśliwskiego (np. głowa, skrzydła) lub podawane w zamian jako nagroda za dobry dosiad: kawałki wątroby bydlęcej, wróbel itp.
Ogłaskanie - Patrz unoszenie.
Okulary - Patrz karnal.
Pałąk - Rodzaj niskiego siedziska wbijanego w ziemię wyglądającego jak półkole.
Pelerin - Dziczek złapany w okresie pomiędzy wrześniem a grudniem.
Pęca - Patrz dłużec.
Pęcina - Patrz dłużec.
Pęczca - Patrz dłużec.
Pęta - Krótkie paski rzemienne przywiązywane do nóg ptaka łowczego.
Pętca - Patrz dłużec.
Pielesz - Gniazdo ptaka drapieżnego.
Pierwszorzędówki - Lotki pierwszorzędowe.
Pierzenie - Coroczna, całkowita lub niecałkowita wymiana piór, trwa przeważnie kilka miesięcy, w czasie których pióra są stopniowo zrzucane i zastępowane nowymi.
Pikowanie - Manewr, w którym ptak na dużej wysokości zwija skrzydła i zaczyna gwałtownie opadać celem nabrania prędkości potrzebnej do złapania zdobyczy lub wabidła.
Pióro - Określa ptactwo łowne. Może też informować o wieku ptaka, np. ptak w piątym piórze = pięcioletni.
Piórowanie - Czynność polegają na wyskubywaniu przez drapieżnika piór z martwej ofiary.
Pochewki piórowe - Tworzą się wokół podstawy rosnącego pióra – są ukrwione. Po zakończeniu wzrostu wyłuszczają się.
Podchodzenie - Czynność zbliżania się do ptaka siedzącego na wabidle/zdobyczy.
Podczos - Podpórka, widełki z drzewa do podtrzymywania ręki z ciężkim ptakiem łowczym, np. orłem. Był przytwierdzany do łęku siodła lub pasa myśliwskiego.
Podebrać - Wziąć ptaka na rękawicę z wabidła/zdobyczy lub siedziska.
Podgniezdnik - Patrz gałęźnik.
Podgrub - Rodzaj sieci do odławiania ptaków.
Pokot - Zwierzyna upolowana podczas łowów. Zwyczaj myśliwski polegający na oddaniu czci poległej zwierzynie – na zakończenie polowania wykłada się je na świerkowych gałęziach i odgrywa sygnały myśliwskie.
Pokrywy - Pióra pokrywowe.
Polowanie pod pierzem - Łowy z użyciem ptaków łowczych. Rozpoczynano je na św. Bartłomieja (przepiórki i kuropatwy, później cietrzewie i kaczki)
Potarż - Urządzenie zamykające potrzask. Najczęściej nazywano tak długi sznur przywiązany do tzw. strzały, czyli patyczka podpierającego siatkowe wieko samołówki. Po wyrwaniu strzały wieko opadało i zamykało potrzask
Przebicie - Kiedy ptak leci w naszym kierunku i zamiast wylądować na rękawicy jedynie jej dotyka, a następnie kieruje się dalej w poprzednio upatrzoną stronę.
Przebijanie wabidła - Ćwiczenie mające na celu wyrobienie mięśni u ptaka, kiedy sokolnik kręci wabidłem, a sokół usiłuje je złapać.
Przedłużacz - Rzemień lub linka z plecionki przewleczona przez werblik, która służy do przywiązywania ptaka do siedziska.
Przelotnia - Patrz tramwaj.
Przytroczyć - Przymocować zwierzynę to torby za pomocą troków.
Przywołanie - Proces, podczas którego wołamy ptaka by do nas przyleciał.
Ptaki łowcze - Pewne gatunki ptaków z rzędu: Drapieżne, stosowane w sokolnictwie. Z sokołów najbardziej ceniony białozór – Falco rusticolus. Ponadto bardzo zmienny w upierzeniu raróg Falco cherrug, sokół wędrowny Falco peregrinus, drzemlik Falco columbarius, kobuz Falco subbuteo; oraz jastrzębie: gołębiarz Accipiter gentilis i krogulec – Accipiter nisus. W Azji wykorzystywano często sokoliki karliki (np. Hierax coerulescens) oraz orły.
Ptaki łowieckie - Patrz ptaki łowcze.
Ptaki łowne - Ptactwo, na które się poluje.
Ptaki myśliwskie - Patrz ptaki łowcze.
Ptaki niskiego lotu - Ptaki, które polują z niezbyt dużych wysokości, trzymające się dość blisko sokolnika, m.in. jastrzębie.
Ptaki wysokiego lotu - Ptaki, które polują z większych wysokości, często odchodzące dalej, m.in. sokoły.
Rabiec - Patrz dziwok.
Radio - Patrz telemetria.
Rajery - Trofeum myśliwskie – dwa zwisające, ciemne, długie pióra na tylnej części głowy u dorosłych czapli. Dawniej ilość rajerów w kapeluszu świadczyła o poziomie i umiejętnościach szlachcica. Najbardziej cenione były białe rajery, które rzekomo wyrastały na polanym woskiem miejscu po swoich poprzednikach.
Rękawica sokolnicza - Wykonana z grubej, miękkiej, często łosiowej skóry, z dużym rękawem od spodu rozciętym, dochodzącym do łokcia – pięciopalczasta, szyta na lewą rękę (W dawnej ikonografii spotyka się także sokolników przedstawionych z ptakami myśliwskimi na ochronionej rękawicą prawej ręce). Niejednokrotnie bardzo bogato zdobiona.
Rarożnik - Sokolnik, który wyspecjalizował się w układaniu rarogów, które polują zarówno na zdobycz naziemną jak i ptactwo.
Rozkapturzyć - Zdjąć ptakowi kaptur.
Rozkład - Zwierzyna upolowana podczas łowów.
Rydoklapka - Spinacz ogonowy używany przez czeskich sokolników do uspokajania ptaka. Spina się nim ogon, przez co nerwowy ptak niechętnie się zrywa nie mogąc rozłożyć sterówek.
Rzemyki - Służą do zaciągania lub otwierania karnala.
Saker - Raróg.
Sakeret - Samiec raroga stepowego.
Samotrzask - Urządzenie do chwytania ptaków drapieżnych. Jako przynętę stosowano białego lub czarnego gołębia, a także manekin poruszany za pomocą specjalnych mechanizmów, tzw. sparów lub sparków.
Sieci łowieckie - Ongiś bardzo rozpowszechnione (w średniowieczu). Głównie poławiano nimi ptaki – także drapieżne, przede wszystkim dziczki, które następnie ukrócano i układano. Znano ich kilkanaście rodzajów, np. szater, niewód ptasi, dziwocza (używana do połowu rabców), do nakrywania używano brożków, były też sieci mrzeżne, dwa razy dłuższe nić szersze, sieci podolskie na kuropatwy, w łowach z lataczami stosowano także płachtę, ponadtwo tzw. poły, tajniki, żaki z wikliny itp. Obecnie nie stosowane.
Skłuć - Dobić zwierzynę złapaną przez ptaka.
Skłuwak - Specjalny obustronny sztylet służący do skłuwania.
Skrzynia transportowa - Przenośne siedzisko wykorzystywane do transportu ptaków samochodem. Można ją scalić ze stelarzem, dzięki czemu stanie się idealną propozycją dla ludzi muszących daleko podróżować na teren łowiecki.
Skwarna - Środki głównie pochodzenia roślinnego powodujące wymioty u ptaków drapieżnych. Podawano je przed polowaniem, aby ptaka myśliwskiego uczynić głodnym, a tym samym chętniejszym do łowów. Obecnie nieużywane.
Skwarw - Patrz skwarna.
Sokolarnia - Zwykle kilka sąsiadujących ze sobą wolier, w których trzyma się ptaki łowcze. Często w skład sokolarni wchodzą także pomieszczenia gospodarcze.
Sokolnictwo - Układanie pewnych gatunków ptaków drapieżnych do łowów i polowanie z nimi.
Sokolnik - W średniowieczu służący sprawujący opiekę nad sokolarnią i ptakami myśliwskimi, od XV w. urzędnik dworu – sokolniczy.
Sokołowe - Obciążenie, które na mocy prawa książęcego (gwarantującego wyłączność polowania z sokołami tylko panującym jako ich regale łowieckie) ponosili poddani, a które zmuszało ich do pilnowania gniazd sokołów oraz jastrzębi i ich żywienia.
Sparek - Manekin w kształcie ptaka, poruszany specjalnym mechanizmem. Umieszczano go zamiast żywego ptaka w samołówkach lub samotrzaskach.
Stalowe szpony - Ostre pochewki stalowe nakładane na szpony ptaków myśliwskich, by je przedłużyć, a przez to ułatwić zadanie śmiertelnego ciosu ofierze. Używane rzadko i prawie wyłącznie przez ludy afrykańskie i azjatyckie.
Stelarz - Przenośne siedzisko wykorzystywane do wynoszenia grupy sokołów na pole.
Sterówki - Pióra w ogonie ptaka (zwykle 12).
Stójka - Wykonuje ją pies, który zwęszył miejsce zalegania zwierzyny.
Strzałka - Rzemienny pasek w kształcie strzałki służący do mocowania dzwoneczków lub nadajnika telemetrii na skokach ptaka.
Suchy ptak - Ptak, który zakończył pierzenie, a jego pióra nie są już ukrwione.
Szczepki - Część pęt aylmeri – obrączki zakładane na skoki ptaka, przez które następnie przewleka się pęta.
Szerokoskrzydłe - Zbiorowe określenie myszołowów i orłów.
Szpony - Pazury ptaków drapieżnych.
Sztukowanie piór - Proces polegający na sztucznym zastąpieniu zniszczonych piór ich odpowiednikami w lepszym stanie.
Świrowanie - Nienormalne zachowanie się ptaka bez wyraźnych przyczyn.
Świstawka - Używana podczas uwabiania oraz w polu na łowach. Wykonana najczęściej z rogu, nie posiada wewnątrz kulki wibrującej.
Tandem - Jednoczesne polowanie z dwoma ptakami drapieżnymi (samcem oraz samicą).
Telemetria - Urządzenie składające się z małego nadajnika mocowanego do nogi bądź ogona ptaka oraz odbiornika (często z montowaną anteną) odbierającego sygnał wysyłany przez nadajnik. Najczęściej stosowana przy sokołach odchodzących daleko, służy do namierzania zgubionego ptaka lub po polowaniu zakończonym sukcesem gdy ze zdobyczą zapadnie w zarośla czy trawy.
Tiercelet - Samiec sokoła wędrownego.
Torba sokolnicza - Patrz waciek.
Tramwaj - Urządzenie umożliwiające ptakowi myśliwskiemu większą swobodę ruchu w wolierze. Zbudowane z szyny, kółka i przywiązanej do niego linki. Na jego obu końcach umieszcza się siedziska.
Troki - Rzemienne paski zakończone metalowymi kółeczkami służące do przymocowywania upolowanej zwierzyny.
Ugłaskany - O ptaku, który pozwala się dotykać i nie dziobie człowieka.
Ugonić - Upolować zwierzynę przy współdziałaniu ptaka i psa myśliwskiego.
Układanie - Proces treningu skrzydlatego drapieżnika mający na celu zrobienie z niego ptaka łowczego.
Układanie wola - Ubijanie i układanie przez ptaka mięsa w wolu.
Ukracanie - Pierwszy etap układania ptaka myśliwskiego do łowów polegający na przezwyciężeniu wrodzonej dzikości i złagodzeniu jego charakteru, a w następstwie przywiązanie go do sokolnika.
Ukrócenie - Patrz ukracanie.
Ułowka - Upolowana przez ptaka łowczego zwierzyna.
Unosiciel -Pomocnik sokolnika prowadzący unoszenie.
Unoszenie - Drugi etap układania ptaka myśliwskiego polegający na przyzwyczajeniu go do noszenia na rękawicy, tak z głową odkrytą jak i w kapturze. W tym etapie nauki ptak powinien już pozwalać się głaskać po piersi.
Uwabienie - Trzeci etap układania myśliwskiego ptaka, polegający na przyuczeniu go do przylatywania na rękawicę na sygnał dany świstawką, na zawołanie lub znak dany podniesionym berłem skrzydłowym czy wabidłem.
Uwarunkowanie - Wdrukowanie w świadomość ptaka pewnych informacji (np. przynależności do gatunku ludzkiego - uwarunkowany ptak myśli, że jest człowiekiem). Istnieje wiele odmian uwarunkowania, z których część jest pozytywna, a inne są zdecydowanie niepożądaną cechą u ptaków łowczych.
Wab - Patrz wabidło.
Wabidło - Jest to rodzaj sztucznej przynęty. Służy do nauki polowania i ćwiczenia sprawności ptaka. Idealne wabidło powinno być pierzaste i kleiste, a także dostatecznie miękkie.
Waciek - Torba sokolnicza. Służył do noszenia odprawy i upolowanej zwierzyny. Wykonana ze skóry gładkiej l. z sierścią.
Wdrukowanie - Patrz uwarunkowanie.
Werblik - Służy do łączenia pęt z przedłużaczem zapobiegając zarazem ich skręcaniu.
Wędrowna - Samica sokoła wędrownego.
Wędrowny - Samiec sokoła wędrownego.
Węzeł guzikowy - Patrz koreczek.
Wierbca - Pręt wiklinowy służący do usztywniania brzegów sieci.
Wiersze - Patrz wierbca.
Wierzbca - Patrz wierbca.
Wkarmienie - Patrz uwabienie.
Wole - Organ u ptaka, który odpowiada za magazynowanie i wstępne trawienie pokarmu.
Woliera - Specjalne pomieszczenie do trzymania ptaków łowczych.
Woskówka - Skóra najczęściej o żółtym zabarwieniu otaczająca dziób.
Wprowadzenie - Etap układania, w którym ptak przystępuje do pierwszego polowania.
Wsparek - Patrz sparek.
Wyciekać - Najczęściej o kurakach, które po zapadnięciu w osłonę pokrywy roślinnej wymykają się na nogach.
Wyczekiwać - Ptak wiszący w powietrzu nad sokolnikiem w oczekiwaniu na wypłoszenie zwierzyny.
Wykapturzyć - Patrz rozkapturzyć.
Wynicowanie jajowodu -
Wysunięcie jajowodu przez samice do steku podczas aktu kopulacji.
Wypierzony - Ptak, który zakończył się pierzyć.
Wypiór - Pierzący się ptak.
Wypluwka - Zbite, niestrawione resztki pokarmu, które po oddzieleniu się od mięsa są zwracane przez ptaka w odruchu wymiotnym.
Wystawienie - Wskazanie przez psa miejsca zalegania zwierzyny.
Zaciągnąć kaptur - Zacisnąć rzemyki od kaptura po jego wcześniejszym założeniu na głowę ptaka.
Zależeć pole - O ptaku myśliwskim, który stracił sprawność łowiecką wskutek rzadkiego używania go do polowania.
Zapadać - O zwierzynie (najczęściej kurakach), która po wypłoszeniu i krótkiej ucieczce w powietrzu ląduje na ziemi celem znalezienia kryjówki.
Zaznaczyć - Ptak, który po nieudanym ataku ląduje nad miejscem zapadnięcia zwierzyny.
Zrywać się - O ptaku, który siedząc spętany na rękawicy lub siedzisku usiłuje odlecieć.
Żyleciarz - Osoba, która nie ma prawa nazywać się sokolnikiem, ponieważ głodzi swojego ptaka nadmiernie obniżając mu kondycję.
Żyleta - Patrz żyletka.
Żyletka - Zaniżona kondycja, w której ptak jest osłabiony i przegłodzony, a kość mostka na piersi da się bardzo łatwo wyczuć.
®© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
